Ik ben Mannus. Dat is een naam die ik mijzelf heb gegeven toen ik het contact met mijn moeder verbrak en mijn eigen weg wilde gaan. Ik heb in een pleeggezin gewoond, op een leefgroep en verschillende therapieën gehad en andere trajecten bewandeld. Ik heb vroeger geworsteld met mijn homoseksualiteit, daarnaast identificeer ik mij als neurodivergent en surf ik op de golven van mijn stemmingen.
Mijn carrière begon toen ik bij Movisie werkte waar ik onderzoek deed naar suïcide onder LHBT jongeren en o.a. iedereenisanders.nl mede ontwikkelde. Daar vond ik het raar dat ik moest cosplayen alsof ik de zogenaamd onafhankelijke onderzoeker was, terwijl ik zelf ervaring met het thema had. Hier wakkerde mijn vuurtje aan om hier verandering in te brengen.
Dat vonkje tussen mij en de inzet van ervaringskennis sloeg verder over, toen ik bijna 10 jaar geleden werd gebeld door mijn oude casemanager van Bureau Jeugdzorg. Dat ze een project gingen starten voor jongeren die met hun ervaring andere jongeren wilden helpen of de jeugdzorg wilden verbeteren. Ik riep ja, volgde de training ‘Werken met je eigen ervaring als ExpEx’ en ben deze daarna zelf gaan geven. En nu ben ik landelijk coördinator van deze stichting … Je hebt ons misschien in de media gezien met onze campagne tegen het opsluiten van kinderen in de jeugdzorg, maar volg ons vooral op social media voor al het andere werk dat we doen!
Ik klopte aan bij een jeugdzorggroep, een beetje zoals Pipi Langkous: ‘Ik heb hier nooit gewerkt, dus ik denk dat ik het wel kan’. Hier kreeg ik de kans om te gaan werken in de jeugdzorg en on on the job heb ik by trial and error veel kunnen leren. Later ben ik in een FACT team gaan werken om gezinnen thuis te begeleiden. En inmiddels werk ik als ervaringsprofessional bij Levvel om ervaring als bron van kennis in de hele organisatie te implementeren en emanciperen, o.a. door medewerkers te trainen.
Steeds meer besefte ik me dat niet alleen wij cliënten schade kunnen ondervinden van de hulpverlening, maar dat hulpverleners ook moeten werken binnen een ziek systeem. Daarom sloot ik mij aan bij de FNV, om samen met andere professionals in de jeugdzorg in verzet te komen en oplossingen aan te dragen, bijvoorbeeld met ons Jeugdsprong plan. Ook werd ik bestuurslid bij de activistische politieke partij BIJ1, denk ik mee bij de inbreng in de Tweede Kamer en schreef ik een hoofdstuk in het verkiezingsprogramma over ervaringsdeskundigheid.
Momenteel ben ik actief in de werkgroep die het competentieprofiel uit de GGZ breder bruikbaar maakt voor het sociale domein. Ook zijn we bezig om Ervaringswerk goed in de CAO jeugdzorg te gaan krijgen. We bouwen in de jeugdzorg voort op wat er in andere sectoren al is ontwikkeld. En als ambassadeur voor onze Vereniging van Ervaringsdeskundigen hoop ik dan ook te leren van de generaties die mij voor zijn gegaan en acties te verbinden met wat in andere sectoren gebeurd.
Heb je ideeën of vragen aan me of zie je mogelijkheden en kansen voor samenwerking- en verbinding? Let me know!
Gelijkwaardige groeten,
Mannus Boote